Bron: Indebuurt.nl

Hij is al jaren hét gezicht van Tegelhuis Den Bosch en als het aan Jack van Esdonk (60) ligt, blijft hij dat ook nog wel even. Al ruim acht jaar runt Jack de winkel aan de Rietveldenweg in z’n eentje. Of dat niet saai is? “Ik vind het heerlijk om alleen te werken.”

Jack zegt het vol overtuiging. “Ik ben niet de eigenaar, maar wel het gezicht van de winkel. Niet gek ook: al acht jaar ben ik hier van dinsdag tot en met zaterdag in m’n eentje werkzaam. Heerlijk joh! Ik werk graag alleen, zodat ik zeker weet dat het geregeld wordt. Als je een job deelt, weet je soms niet of dingen wel of niet zijn gebeurd. Het in eigen hand hebben, geeft mij een hoop rust.”

Tegelhuis Den Bosch

Saai vindt Jack z’n werk zeker niet. “Ik ben de hele dag bezig”, zegt hij. De telefoon gaat: een klant wil info over de tegelbestelling. “Zo gaat het de hele dag door; de ene keer help ik hier [in de winkel, red.] klanten, dan weer telefonisch. Het andere moment ben ik bezig met orderpicken in het magazijn.” Jack neemt ons mee naar de opslagruimte van Tegelhuis Den Bosch. Wat opvalt: in de hoge rekken is geen leeg gat te bekennen. “Zodra iets leeg is, komt er iets voor terug. Ik hou van orde en structuur, maar dat had je misschien al wel gezien.”

Van alle markten thuis

Orderpicken, verkopen, klanten adviseren, vrachtwagens lossen, facturaties opmaken; Jack is van alle markten thuis. Of hij soms geen extra handje mist? “Nee, joh. Dat is ook de reden dat ik het al zo lang volhoud. Ik kan lekker zelfstandig werken en er is niemand die mij terugfluit. Ik ben eigen baas, dat vind ik fijn. Er is niemand die op mijn vingers kijkt en zegt wat ik moet doen.”

Geen dag is hetzelfde

En zo is Jack al jaren hét gezicht van Tegelhuis Den Bosch, wat voor veel klanten – zowel vaste als nieuwe klanten – vertrouwd voelt. “Vorige week kreeg ik nog te horen van een mevrouw hoe prettig ze was geholpen. Ze was zó tevreden, dat geeft voldoening. Daar kun je dan weer de hele dag op teren”, zegt Jack met een voorzichtig lachje. De bescheidenheid siert hem. “Er is geen dag die verveelt. Ik begin hier ’s ochtends om negen uur en stop om half zes. En dat zes dagen in de week.”